തലക്കെട്ട് കണ്ടിട്ട് ആരും പേടിക്കല്ലേ. ഇത്തിരി കനത്തിലായിക്കോട്ടേ എന്നു കരുതീട്ടാ. അത് മാത്രേള്ളൂ. ഉള്ളിലൊന്നൂല്യ. അത് കണ്ടിട്ടെങ്കിലും നാലാള് കൂടുതല് വന്നാലായില്ലേ എന്നൊരു പാഴ് മോഹം.
പിന്നെന്തിനാ ഈ അറിയാത്ത പണിക്ക് ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടത് എന്ന് ചോദിച്ചാല് എന്താപ്പോ പറയ്വാ. വെറുതെ ഒരു തോന്നലിന്റെ പുറത്ത് എന്നേ പറയാന് പറ്റൂ.
അല്ലാ, എന്നെ കുറ്റം പറയാന് പറ്റ്വോ?എന്തൊക്കെയോ എഴുതി കൂട്ടണമെന്ന് മോഹം. പക്ഷെ ഒന്നും വരുന്നില്ല. എവിടെപ്പോയി എന്റെ ഭാവനയൊക്കെ? (ആ വാക്ക് പറയാന് പാടുണ്ടോ ആവോ). എന്നാലും ഇന്നെനിക്കു എന്തെങ്കിലും എഴുതിയേ പറ്റൂ. എന്താന്നറിയ്വോ. ഇന്ന് ഉറക്കത്തില് നിന്ന് എണീറ്റതു തന്നെ ഒരു ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റ് ഇടുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടു കൊണ്ടാണേയ്. ഇനി ഇപ്പൊ അത് ചെയ്തില്യാന്ന് വച്ചാല് ആ പഴമൊഴി തന്നെ തെറ്റാണെന്ന് വരില്ലേ. നമ്മളായിട്ട് അങ്ങനെ ഒന്ന് ചെയ്യാന് പാടുണ്ടോ. പുലര് കാലത്ത് കണ്ട സ്വപ്നം ഫലിക്കുമെന്നല്ലേ.
പിന്നെ അത്രയ്ക്കങ്ങോട്ട് വെഷമിക്കേം വേണ്ടാ. എന്താന്നു വച്ചാല് കണ്ടമാനം പേരൊന്നും വന്നു വായിക്കാനും വിമര്ശിക്കാനുമൊന്നൂല്യല്ലോ. . ഏറിയാല് അഞ്ചോ എട്ടോ. അത്രയല്ലേള്ളൂ. അപ്പൊ ഇത്തിരി നിലവാരം കുറഞ്ഞൂന്നു വച്ചിട്ട് ഒന്നും സംഭാവിക്കാനൂല്യ.
മനസ്സിനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തീന്നൊരു സമാധാനംണ്ടല്ലോ. അതല്ലേ വല്യ കാര്യം.
ഈ എഴുത്തുകാരിക്ക് എന്താ വട്ടായിപ്പോയോ. അതല്ലേ ഇപ്പൊ മനസ്സില്. ഉവ്വ്, എനിക്കറിയാം.
ഇനി അതിനടിയില് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ഒന്ന് എഴുതി പിടിപ്പിക്കണ്ടേ.എന്താപ്പൊ എഴുതണേ. ആലോചിച്ചിട്ട് ഒരു പിടിയില്യ. ഒന്നുമില്ല എന്നതല്ലേ സത്യം. ഇനിയിപ്പോ അത് തന്നെയാവുമോ ഈ പറഞ്ഞ സംഭവം -- നിരര്ത്ഥകത (പറയാന് തന്നെ എന്തൊരു പാട്)
ജീവിതത്തിന്റെ നിരര്ത്ഥകത എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്.... എന്താപ്പോ ഞാന് പറയണ്ടേ. സംഭവം കൊള്ളാം, ല്ലേ. പക്ഷെ സംഗതി എനിക്ക് എടുത്താല് പൊന്തൂല്ല. ഇത്തിരി കട്ടി കൂടീല്ലേന്നൊരു തോന്നല്. കൊള്ളാവുന്ന ട്രൌസര് ഇട്ടാപ്പോരെ? അത് മതി. അതാ നല്ലത്...
അപ്പൊ തല്ക്കാലത്തേക്ക് അത്രേള്ളൂ. ഞാന് വരാം ഭാവന തെളിഞ്ഞു വരുമ്പോള്, വന്നു വിളിക്കുമ്പോള്.
എഴുത്തുകാരി.
പിന്നെന്തിനാ ഈ അറിയാത്ത പണിക്ക് ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടത് എന്ന് ചോദിച്ചാല് എന്താപ്പോ പറയ്വാ. വെറുതെ ഒരു തോന്നലിന്റെ പുറത്ത് എന്നേ പറയാന് പറ്റൂ.
അല്ലാ, എന്നെ കുറ്റം പറയാന് പറ്റ്വോ?എന്തൊക്കെയോ എഴുതി കൂട്ടണമെന്ന് മോഹം. പക്ഷെ ഒന്നും വരുന്നില്ല. എവിടെപ്പോയി എന്റെ ഭാവനയൊക്കെ? (ആ വാക്ക് പറയാന് പാടുണ്ടോ ആവോ). എന്നാലും ഇന്നെനിക്കു എന്തെങ്കിലും എഴുതിയേ പറ്റൂ. എന്താന്നറിയ്വോ. ഇന്ന് ഉറക്കത്തില് നിന്ന് എണീറ്റതു തന്നെ ഒരു ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റ് ഇടുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടു കൊണ്ടാണേയ്. ഇനി ഇപ്പൊ അത് ചെയ്തില്യാന്ന് വച്ചാല് ആ പഴമൊഴി തന്നെ തെറ്റാണെന്ന് വരില്ലേ. നമ്മളായിട്ട് അങ്ങനെ ഒന്ന് ചെയ്യാന് പാടുണ്ടോ. പുലര് കാലത്ത് കണ്ട സ്വപ്നം ഫലിക്കുമെന്നല്ലേ.
പിന്നെ അത്രയ്ക്കങ്ങോട്ട് വെഷമിക്കേം വേണ്ടാ. എന്താന്നു വച്ചാല് കണ്ടമാനം പേരൊന്നും വന്നു വായിക്കാനും വിമര്ശിക്കാനുമൊന്നൂല്യല്ലോ. . ഏറിയാല് അഞ്ചോ എട്ടോ. അത്രയല്ലേള്ളൂ. അപ്പൊ ഇത്തിരി നിലവാരം കുറഞ്ഞൂന്നു വച്ചിട്ട് ഒന്നും സംഭാവിക്കാനൂല്യ.
മനസ്സിനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തീന്നൊരു സമാധാനംണ്ടല്ലോ. അതല്ലേ വല്യ കാര്യം.
ഇനി അതിനടിയില് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ഒന്ന് എഴുതി പിടിപ്പിക്കണ്ടേ.എന്താപ്പൊ എഴുതണേ. ആലോചിച്ചിട്ട് ഒരു പിടിയില്യ. ഒന്നുമില്ല എന്നതല്ലേ സത്യം. ഇനിയിപ്പോ അത് തന്നെയാവുമോ ഈ പറഞ്ഞ സംഭവം -- നിരര്ത്ഥകത (പറയാന് തന്നെ എന്തൊരു പാട്)
ജീവിതത്തിന്റെ നിരര്ത്ഥകത എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്.... എന്താപ്പോ ഞാന് പറയണ്ടേ. സംഭവം കൊള്ളാം, ല്ലേ. പക്ഷെ സംഗതി എനിക്ക് എടുത്താല് പൊന്തൂല്ല. ഇത്തിരി കട്ടി കൂടീല്ലേന്നൊരു തോന്നല്. കൊള്ളാവുന്ന ട്രൌസര് ഇട്ടാപ്പോരെ? അത് മതി. അതാ നല്ലത്...
അപ്പൊ തല്ക്കാലത്തേക്ക് അത്രേള്ളൂ. ഞാന് വരാം ഭാവന തെളിഞ്ഞു വരുമ്പോള്, വന്നു വിളിക്കുമ്പോള്.
എഴുത്തുകാരി.