പ്രിയപ്പെട്ട സഹയാത്രികാ,
ആദ്യം തന്നെ ഒരു ക്ഷമാപണം.
ഇന്നലെ രാത്രി ശ്രീ യുടെ കമെന്റ് കണ്ടു, 'ഇവിടെ' പോയി നോക്കാന്. എന്താണാവോ ഇവിടെ എന്നു് ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കിയപ്പോള്, ദാ കിടക്കുന്നു എന്റെ " എഴുത്തോല" പുതിയ രൂപത്തിലും, ഭാവത്തിലും, സുന്ദരിയായി. ഓടിപ്പോയി അതെടുത്തു. തന്ന ആള്ക്കു് നന്ദിയൊക്കെ പിന്നെ പറയാം എന്നു വച്ചു. (അപ്പോഴേക്കും, എല്ലാവരും എടുത്തുകൊണ്ട് പോയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു). ചില ' സാങ്കേതിക തടസ്സങ്ങളാല്', സഹയാത്രികനോടൊരു നന്ദി പോലും പറയാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അതുകൊണ്ട് പ്രിയപ്പെട്ട സ്നേഹിതാ, ക്ഷമിക്കില്ലേ എന്നോട്, ഓടി വന്നെടുത്തുകൊണ്ടുപോയിട്ട്, മിണ്ടാതിരുന്നതിനു്?
എന്റെ എഴുത്തോലക്കു ഏറ്റവും ഇണങ്ങുന്ന രൂപം/ഭാവം ഇതു തന്നെയല്ലേ? എവിടന്നു കിട്ടുന്നു മാഷേ, ഇത്ര നല്ല ആശയങ്ങള്? സത്യം പറയാല്ലോ, ഒരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി. ഈ ബൂലോഗ കൂട്ടായ്മയില് ഞാനും ആരോ ആണെന്ന തോന്നല് (ഇത്രക്കൊക്കെ പറയാന് എന്തിരിക്കുന്നു എന്നു തോന്നുമായിരിക്കും, പലര്ക്കും. പക്ഷേ ഞാന് എന്റെ മനസ്സില് തോന്നിയ വികാരം ഉറക്കെ പറഞ്ഞെന്നു മാത്രം).
പിന്നെ ഞങ്ങള് പത്തു പേരും , ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയവിശാലത ഒന്നു കൊണ്ട് മാത്രം ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു, അനുവാദം ചോദിക്കാതിരുന്നതിനു്, അല്ലേ കൂട്ടുകാരേ :))
ഇനി ഒരു രഹസ്യം. ഇതുവരെ കൊടുത്തതു് സാമ്പിള്. ഇതു കണ്ടിട്ടു്, ഡിമാന്ഡ് കൂടും, ആവശ്യക്കാരൊരുപാടുണ്ടാവും. അതുകൊണ്ട് ചെറിയ ഒരു ഫീസ് വച്ചാലോ? (പകുതി എനിക്കു്, ആശയം തന്നതു് ഞാനല്ലേ)
കത്തു് ചുരുക്കട്ടേ, സഹയാത്രികാ, നന്ദി, ഒരിക്കല്കൂടി.
സ്നേഹപൂര്വം,
എഴുത്തുകാരി.
Saturday, October 6, 2007
സഹയാത്രികനു് സ്നേഹപൂര്വം (ഒരു തുറന്ന കത്തു്)
Posted by Typist | എഴുത്തുകാരി at 4:19 PM 22 മറുമൊഴികള്
Subscribe to:
Posts (Atom)