വേനലില്‍ വെയില്‍ കായുന്നവര്‍

നട്ടുച്ച നേരം.   കത്തുന്ന വെയില്‍. പുറത്തിറങ്ങാന്‍ മടിച്ച്  വീടിന്റെ  തണുപ്പില്‍ ‍ ഞാന്‍.

ഗെയിറ്റിനരികില്‍ കുറച്ചു തെങ്ങിന്‍ തടികള്‍ കൂട്ടി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. (പഞ്ചായത്തില്‍ നിന്നു് തെങ്ങൊന്നിനു് 200/300 വച്ചു കിട്ടും, കേടുള്ളതു് മുറിച്ചാല്‍).

വെയിലത്തു നടന്നുവരുന്നു രണ്ടുമൂന്നു ‍ വിദേശികള്‍. ‍ വണ്ടി ആല്‍മരത്തിന്റെ സുഖകരമായ തണലില്‍ നിര്‍ത്തി, അവര്‍ നല്ല വെയിലത്തേക്കു നടന്നു വന്നു. ആ തെങ്ങിന്‍ തടികളില്‍ ‍ വന്നിരുന്നു. ഭക്ഷണപ്പൊതി തുറന്നു. ബ്രെഡും  സാന്‍ഡ് വിച്ചുമൊക്കെയാണ്.

അതിഥി ദേവോ ഭവ: എന്നല്ലേ, അതും ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്ത് നാട്. എന്റെ ആതിഥ്യ മര്യാദ ഉണര്‍ന്നു,  ഞാന്‍  പോയി അവരോട് പറഞ്ഞു. എന്തിനാ ഈ വെയിലത്തിരിക്കുന്നതു്, വരൂ, ഇതെന്റെ വീടാണ്, തണലത്തു പോയിരുന്നു കഴിക്കാം എന്നു്. അവര്‍ പറഞ്ഞു  വെയില്‍ കൊള്ളുന്നതു് ഇഷ്ടമായിട്ട് അവിടെ വന്നിരുന്നു് കഴിക്കുകയാണ്,‍ ഈ വെയില്‍  enjoy ചെയ്യുകയാണെന്നു്.  അവരുടെ നാട്ടില്‍  ഇപ്പോള്‍ 7 ഡിഗ്രിയേയുള്ളൂവത്രേ. (ഇവിടെ 32/33 - അതോ അതിലും കൂടുതലോ ആയിരുന്നിരിക്കണം)  എന്നിട്ട് അവര്‍ അവിടെ തന്നെയിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. ഒരു കഷണം കടലാസു പോലും അവിടെ ഇട്ടുപോയില്ല.

ഫോട്ടോ എടുത്തോട്ടെ എന്നു് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതിച്ചു, ഭക്ഷണപ്പൊതി താഴെ വച്ചു.

 

Audri  യും ജോയും പാരീസില്‍ നിന്നു്

   

ക്രിസ്റ്റീന, ഹംഗറിയില്‍ നിന്നു്.

അവരോട് ഏതു രാജ്യത്തില്‍ നിന്നാണെന്നു് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ‍ പറഞ്ഞു, ഹാഫ് ഇന്‍ഡ്യന്‍ ആണെന്നു്.  ഒരു പാലക്കാട്ടുകാരനെയാണ് കല്യാണം കഴിച്ചിരിക്കുന്നതു്. താമസിക്കുന്നതു് ബാംഗ്ലൂരില്‍.  അഛന്‍, അമ്മ എന്നൊക്കെ തന്നെയാണ് പറഞ്ഞതു്.

ആലുവക്കു പോകുന്ന വഴിയായിരുന്നു.   പോകുമ്പോള്‍ വന്നു യാത്ര പറഞ്ഞിട്ടാ പോയതു്.

നമ്മുടെ പൊള്ളുന്ന വെയില്‍ അവര്‍ക്കു  സുഖകരമാണ്, അവര്‍ അതാസ്വദിക്കുന്നു.

എഴുത്തുകാരി.