മാനഹാനിയും ധനനഷ്ടവും …

തൃശ്ശൂര്‍ക്കൊന്നു് പോണം. ഫാസ്റ്റ് ബസ്സുകള്‍ കുറേ വന്നു, ഒന്നിലും കേറിയില്ല. രണ്ടോ മൂന്നോ രൂപ കൂടുതല്‍ കൊടുക്കണ്ടേ? ഏയ് വേണ്ടാ എന്തിനാപ്പൊ കാശു കളയണേ? സമയണ്ടല്ലോ.

അങ്ങിനെ നിന്നു നിന്നു ഉണ്ടായിരുന്ന സമയം ‍ഇല്യാതായിതുടങ്ങി. അവസാനം കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി വന്നു, ഒരു ലജ്ജാവതി. എന്നു വച്ചാല്‍ മുഖം ഒക്കെ താഴ്ന്നിരിക്കണ ഒരു കുട്ടി ബസ്സു്. സീറ്റുമുണ്ട്. ഇതും വിട്ടുകളഞ്ഞാല്‍, ചിലപ്പോ സംഗതി പിശകാകും എന്നു ബുദ്ധിപൂര്‍വ്വം ചിന്തിച്ചു് ഞാനും കയറി. കണ്ടകറ്റ്ര് വരുന്നില്ല. ഞാനോര്‍ത്തു ഇനി കണ്ടക്ടറും ടിക്കറ്റുമൊന്നും ഇല്ലായിരിക്കും, എല്ലാര്‍ക്കും  യാത്ര  ഫ്രീ ആക്കിയിട്ടുണ്ടാവും. ഞാന്‍   അറിയാത്തതാവും. എന്തായാലും‍ കാഴ്ച്ചയും കണ്ട്, മനസ്സിനെ അതിന്‍െ വഴിക്കു വിട്ട്‌ സുഖമായിട്ടങ്ങനെ ഇരുന്നു.

അല്ല, അല്ല, സൌജന്യമാക്കിയിട്ടൊന്നുമില്ല. ദേ വരുന്നു കണ്ടക്റ്ററ്. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.‍“ഒരു തൃശ്ശൂര്‍”. 10 രൂപയും കൊടുത്തു. തന്നതു് 10.50 ന്റെ ടിക്കറ്റ്. പിന്നെ ബാക്കി ഒരു 50 പൈസയും.  എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല. ആളാണെങ്കില്‍  ഭയങ്കര ഗൌരവത്തിലും. ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല. പക്ഷേ എനിക്കതു് പറ്റില്ലല്ലോ.രണ്ടും അല്ലാ, മൂന്നും കല്പിച്ചു ചോദിച്ചു.അയാള്‍ പറഞ്ഞു, എനിക്കൊരു രൂപ നഷ്ടാണ്. ഞാനാണു് നഷ്ടം വരുത്തിയതെന്നപോലെ. ഒന്നോറ്ക്കുമ്പോള്‍ ശരിയല്ലേ, പത്തു രൂപയേ കൊടുത്തുള്ളൂ. 10.50 ന്റെ ടിക്കറ്റും തന്നു, പിന്നെ ബാക്കി ഒരു 50 പൈസയും തന്നു. എന്തൊരു മഹാമന‍സ്കത. (ചുരുക്കത്തില്‍ അയാള്‍ നെല്ലായില്‍ നിന്നുള്ള ടിക്കറ്റിനുപകരം കൊടകരയില്‍ നിന്നുള്ള ടിക്കറ്റ് അടിച്ചുപോയി,അബദ്ധത്തില്‍ ആ ടിക്കറ്റടിക്കുന്ന യന്ത്രത്തില്‍ നിന്നു്, അതാണു് സംഭവം).അത്രയും വരെ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു. ഇനിയാണ്  കുഴപ്പങ്ങളുടെ തുടക്കം.

   10 രൂപ കൊടുത്തു, 10.50 ന്റെ ടിക്കറ്റു തന്നു, ബാക്കി 50 പൈസയും തന്നു. ഞാന്‍ അയാള്‍ക്ക് നഷ്ടം, വരുത്തിയെന്നും പറഞ്ഞു. എനിക്കാകെക്കൂടി ഒരു കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, എനിക്കല്ലേ ഒരു രൂപ നഷ്ടം, 8.50 പൈസയല്ലേ തൃശ്ശൂര്‍ക്കു്.50 പൈസയല്ലേ ബാക്കി തന്നുള്ളൂ.  അയാള്‍ പറഞ്ഞു ശരിക്കു ചാര്‍ജ് 9.50 ആണു്‍. അതു പിന്നെ  ചേച്ചിക്കുവേണ്ടി സ്പെഷല്‍ ബസ്സും സ്പെഷല്‍ ടിക്കറ്റുമാവുമെന്നു്.. എനിക്കു പക്ഷേ നല്ല ഉറപ്പായിരുന്നു 8.50 തന്നെയാ തൃശ്ശൂര്‍ക്കെന്നു്. അയാള്‍‍ക്കു തെറ്റു പറ്റിയതാണെന്നു ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു. പക്ഷേ  സത്യം വളരെ ക്രൂരമായിരുന്നു. 9.50 തന്നെയാ ചാര്‍‍ജ്..അപ്പോഴേക്കും എനിക്കും അബദ്ധം മനസ്സിലായിതുടങ്ങിയിരുന്നു.ഒരായിരം വട്ടം തൃശ്ശൂര്‍ക്കു പോകുന്നതാ ഞാന്‍. എന്നിട്ടും ഇതെങ്ങിനെ പറ്റി?

അങ്ങിനെ ആണെങ്കില്‍ തന്നെ അതു് ഞാനും അയാളും മാത്രം അറിഞ്ഞാല്‍ പോരെ? ‍ ബസ്സിന്റെ മുന്‍പില്‍ പോയി നിന്നു് വിളിച്ചുകൂവണോ? എല്ലാരും തിരിഞ്ഞു് എന്നെ നോക്കുന്നു. ഞാനാണെങ്കില്‍ ഏറ്റവും പുറകിലെ സീറ്റില്‍  എല്ലാര്‍ക്കും സുഖമായി കാണാന്‍പാകത്തിലും..എനിക്കുറപ്പാ, ഇതു തന്നെയാവും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുക, രാവിലെ വന്നോളും ഓരോന്നു് കെട്ടിയൊരുങ്ങി, മനുഷ്യനെ മിനക്കെടുത്താന്‍. എന്തിനു‍ പറയുന്നു, ചമ്മി നാറി പോയി. ഇറങ്ങിപോയാലോന്നു തോന്നി, പക്ഷേ പോയില്ല, ഇല്ലാത്ത എന്തൊക്കെയോ (തൊലിക്കട്ടിയേയ്, അല്ലാണ്ടെന്താ) ഉണ്ടെന്നു ഭാവിച്ചങ്ങനെയിരുന്നു.

എനിക്കൊരു ശീലമുണ്ട്, ബസ്സില്‍ കയറി സീറ്റില്‍ ഇരുന്നാല്‍ പിന്നെ മനസ്സിങ്ങനെ എവിടേക്കോ പോകും. ഞാനതിനെ അതിന്റെ പാട്ടിനു വിടുകേം ചെയ്യും. ഇഷ്ടമുള്ളിടത്തേക്കു പൊയ്ക്കോട്ടേ. 45 മിനിറ്റ് വേണം തൃശ്ശൂര്‍ക്കു്. അപ്പോ അത്യാവശ്യം യാത്രയൊക്കെ  നടത്തി വരാനുള്ള ടൈം ഉണ്ടല്ലോ.‌. ഇന്നെന്റെ മനസ്സു പോയതു് 8.50 ബസ്സ് ചാറ്ജ്ജ് ഉള്ള കാലത്തേക്കാവും‍. അല്ലാതെന്തു പറയാന്‍!

എനിക്കെത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും മനസ്സിലാവുന്നില്ല, എങ്ങിനെ ഇതു പറ്റീന്നു്.‍ എവിടുന്നു കിട്ടി ഈ 8.50. മിനിയാ‍ന്നുംകൂടി പോയതാ തൃശ്ശൂര്‍ക്കു്.   എന്നിട്ടു  ചാര്ജ് മറന്നുപോയീന്നോ.  മോശം, മഹാമോശം.

ആരെയാണോ ഞാനിന്നു കണി കണ്ടതു്. അല്ലെങ്കില്‍ കണിയെ പറയണതെന്തിനാ?വരാനുള്ളതു് വഴീല്‍ തങ്ങില്ലല്ലോ. ഓട്ടോ പിടിച്ചായാലും ബസ്സു്‍ പിടിച്ചായാലും വരുമല്ലോ. വാരഫലത്തില്‍ മാനഹാനി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും.‍  മാനഹാനി മാത്രമല്ലാ, ധനനഷ്ടവും. പോയ കാര്യം നടന്നുമില്ല. പട്ടി ചന്തക്കുപോയപോലെയെന്നോ, അല്ലെങ്കില്‍, അഛന്‍ പറഞ്ഞു കൊച്ചിക്കു പോകാന്‍, ഏറ്റത്തിനു്‍ അങ്ങ്‌ടും പോയി എറക്കത്തിനു ഇങ്ങ്‌ടും വന്നൂന്നോ എങ്ങനെ വേണെങ്കിലും പറയാം.

ഇന്നിനി‍ ആരോടും ഞാന്‍ കമാന്നൊരക്ഷരം മിണ്ടില്ല. വരാനുള്ളതു്  ഇനീം വല്ലതും ബാക്കിയുണ്ടെങ്കില്‍, ഓട്ടോയോ ബസ്സോ കിട്ടിയില്ലെങ്കിലും ട്രെയിന്‍ പിടിച്ചായാലും വന്നാലോ?

 

എഴുത്തുകാരി.